woensdag 4 november 2015

Het leed dat blessures heet...

Waren we lekker bezig: het ging echt goed tijdens de trainingen!
Athos begint nog meer een "dressuurcrack" te worden.

Niets is te gek voor hem, hij doet alles voor me!

"Alleen even zitten!" 


En zo kan je ineens 5 weken niet meer rijden...
Verschrikkelijke pijnsteken bij je linker schouder en nekspieren.
Tijdens het rijden voelde ik dat het mis was...

Na 4 dagen bezocht ik de huisarts, want het ging niet meer.
De arts zei dat ik een zweepslag in mijn nek had op gelopen.
Herstel kon van een paar dagen, tot weken duren!
Nou en ik kan je vertellen: dan zakt de moed je echt in de schoenen.
Ik hou niet van stil zitten, en voor een snel herstel, had ik nu geen keuze.
Gelukkig bestaan er goede medicijnen, die de pijn konden verzachten.

Het is nu 5 weken geleden en gelukkig heb ik de ergste pijnen gehad.
Ik durf zelfs  te zeggen dat het goed gaat! Al schiet het er soms wel weer even in.

Athos heeft in die weken geen vrij gehad.
Hij kreeg nog steeds dagelijks beweging, al was het wel beperkt natuurlijk.
Ik hou er zelf niet van om 3 dagen achter elkaar te longeren.
Daar doe je niet alleen mij geen plezier mee, maar ook mijn paard niet.
Athos wilt uitgedaagd worden, afwisseling en vooral even zijn benen strekken.
Om hem ook nog onder het zadel te laten lopen, heb ik verschillende dames gevraagd om Athos bij te rijden. Hij hoefde niet 5x in de week gereden te worden, maar 2x in de week eigenlijk minimaal.

Het was een leerzame periode, waar in ik weer heb gezien dat Athos bij mij hoort.
Hij is namelijk heel slim! En dat kan soms ook wel in je nadeel werken.
Zo vind hij heel snel "zwakke" punten bij een ruiter, en pakt hij je daar op keer op keer aan.
Als je even niet op let, dan is hij de bocht al om. Of juist niet, dan blijft ie gewoon op de hoefslag.
Boos hoef je niet op Athos te worden, want dat snapt hij niet. Hij doet wat jij van hem vraagt. 
En vraag je niks van hem? Dan bedenkt hij wel wat.
Ja, Athos is een haflinger met een flinke handleiding misschien.
Maar niet op een vervelende manier!

Gelukkig rijden we inmiddels al een aantal dagen samen weer.
En lijkt alles weer koek en ei. Hij is blij, vrolijk en vooral: heel knuffelig!


" Verlies nooit het geloof in jezelf!" 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten