Het stormt momenteel door heel Nederland. Hebben jullie daar ook zoveel last van?
Athos is vandaag vrij, wat meneer volgens mij helemaal niet vervelend vind.
Ik heb hem vanmorgen lekker los in de bak gelaten, zodat hij zelf zijn benen kon strekken terwijl ik zijn stal stront-vrij maak.
Zijn buurman en tevens beste vriend Stanley was samen met zijn amazone op buitenrit
Dus hij stond in zijn uppie in de bak.
Athos, wachtend tot hij werd opgehaald om naar binnen te gaan.
Deze week heb ik Athos 4x gereden. En een van deze trainingen was anders dan anders.
Een training waar ik veel over nadenk achteraf, omdat het gevoel niet "wauw" maar "prima" was.
Het was niet goed, maar ook niet slecht.
We dansen normaal door de bak, terwijl ik me een echte dressuuramazone voel.
Stiekem denk ik dan na, aan hoe dit beeld er uit zal zien.
Is net net zo goed, als dat ik het voel? Toont hij als een echt dressuurpaard?
De communicatie wordt fijner en fijner en de moeilijke oefeningen worden makkelijker.
Tsja, soms gaat het toch net ietsjes anders.
Ik kan geen excuses noemen of verzinnen waarom het deze keer niet zo succesvol ging.
Athos was braaf, zette zijn beste beentje voor zoals altijd. Maar ik kon hem niet zo rijden als anders.
Het was winderig, maar niet zo heftig als nu. Hij voelde niet stijf, maar ook niet soepel.
Mijn gevoel zei na het eerste rondje: maak het niet te moeilijk vandaag.
En dat hebben we gedaan, simpele voltes gereden, mooie overgangen proberen te rijden, maar vooral in ontspanning bezig zijn.
Werkoverleg, heel belangrijk!
Stiekem ben ik blij met ook zulke trainingen.
Je hoeft niet altijd te pieken, nee, je kan ook een stapje terug doen en het simpel houden.
Het is niet goed om tegen je gevoel in te rijden.
Als ik maar weet, dat hij lekker in zijn vel zit, vrolijk is en graag wilt werken.
En zoals ik deze foto zie, ziet hij er fantastisch uit!
Een stapje terug doen, wil niet zeggen dat je achteruit gaat.
Soms levert het je meer op dan je van te voren dacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten